Elke ‘verversing' krijg ik een andere verpleger/-ster. Iedere keer worden ze mondiger en sympathieker. Vandaag een dame uit Leuven, die me twee burgerbars voorstelde uit haar thuisstad. Die vandaag had e nieuw wondermiddel klaar, honingzalf. (alleszins iets met honing in de naam) Blijkt iets tip top te zijn, enig minpunt: de eerste vijftien tot dertig minuten geeft het een branderig gevoel aka mijn zij brandde opnieuw. Pijnlijk spul, maar leuk vrouwtje. Buiten op de parking heb ik iemand wat respect proberen bij te brengen. Een leukerd had zijn range rover over twee parkeerplaatsen gezet. Niet extreem, maar ook niet echt sociaal. Heb me fijn geparkeerd naast hem, lichtjes uit noodzaak (door gebrek aan betere plekken), samen met een briefje onder z'n voorruit. “It felt like justice” om met Jaime Lannister zn woorden te kunnen afsluiten.. |